با توأم ای دشت بی پایان، سوار مـا چـه شد؟
یـکــه تــاز جـــاده هــای انتـظـــار مـا چـه شد؟

آشنــای «لا فتـی الا علــی» اینکـــ کجـاست؟
صاحبـــِ «لا سیفـــ الا ذوالفقــار» مـا چـه شد؟

چـارده قرن است چهل منزل عطش پیموده ایم
الـتـیــام زخـم هـای بـی شمــار مـا چـه شد؟

چشـمِ یوسفــــ انتظــاران را کسی بینــا نکـرد
روشنــــــای دیـــده ی امـیـــدوار مـا چـه شد؟

ذوالجنـاحـا عصـرِ مـا چـون عصـرِ عاشـورا مبـاد
دشت را گشتی بزن، بنگر سـوار مـا چـه شد؟

باز ای موعــود! بی تـو جمعـه ای دیگـر گذشت
کشت ما را بی قراری! پس قــرار مـا چـه شد؟

می نشینم تـا ظهـور سـرخ مردی سبـز پوش
آن زمـان دیگـر نمی پرسم بهـار مـا چـه شد؟

مهــدی جهــانـدار

آلوده  است آب  و  هوا  ، آسمان بد است
بی پرده و بی مقدمه عرض کنم : وقتی فیلم هجوم کفتارهای سلفی را به خانه یکی از شیعیان در شهر جیزة مصر دیدم و مُثله کردنشان را به جرم «برگزاری جشن نیمه شعبان» ، گویی آسمان بر سرم آوار شد .

مولای عشق ! حال زمین و زمان بد است
آلوده  است آب  و  هوا  ، آسمان بد است
بی پرده و بی مقدمه عرض کنم : وقتی فیلم هجوم کفتارهای سلفی را به خانة یکی از شیعیان در شهر جیزة مصر دیدم و مُثله کردنشان را به جرم «برگزاری جشن نیمة شعبان» ، گویی آسمان بر سرم آوار شد .
چه بد مردمانی دارد شیطان ، زمین را آکنده از نامردمی ، نامردی و تباهی می کنند و از آسمان و زمین نیز شرم ندارند.
و چه خوب انسان هایی دارد خدا ، آسمان را به زمین می آورند و در ازدحام خصومت و خباثت ، رنگ خدا را فریاد می کنند و از مثله شدن نیز بیم به دل راه نمی دهند. در قحط آباد این زمین؛
از حال و روزمان ، تو چه می پرسی ای عزیز!
پنهان  نمی کنیم ،  به  خدا  حالمان  بد است
خبر ساده منتشر شد امّا خبری ساده نبود.
گویی؛ زمین و زمینیان از رنگ  آسمان می هراسند و از مردان آسمانی؛ که قلبی به بزرگی آسمان دارند و دلبستگی به ؛ مردی آسمانی که امان زمین است و روزی رسان زمینیان .
وای بر کافر نعمت هایی که در عین روزی خواری ، نمکدان ها را می شکنند و بر خود نام «آدمی » می نهند.
آدم ؟ قسم به نور تو ! « آدم» نمی شویم
هم سفره ایم با  هوس و نانمان بد است
در همیشة تاریخ ، فرزندان نان های آلوده و دامن های آلوده ترازنان؛ چونان کفتار ، بر مظلومان همیشة تاریخ هجوم آوردند و همچنان نیز؛ مباد که زنجیرة فرزند خواندگان ابلیس پاره شود و نام و نشانشان از صفحة زمین محو. گویی فریاد برآورده اند :
ما همچنان به حال هبوطیم و در سقوط
آری ،  قبول ،  پلة  این نردبان بد است!
بی پرده و بی مقدمه عرض می کنم ؛ وقتی فیلم پیکرهای خون آلود مردانی مرد را دیدم که در هجوم کفتارها از این سوی میدان به آن سو کشیده می شدند، فریاد سکوتشان را در ازدحام آدمی خواران می شد شنید. آنان همة تنهایی و غربت آسمانی ترین رنگ خدا را فریاد می زدند تا شاید غایبان همیشة تاریخ به خود آیند و دریابند که :
از شش جهت امام زمان می کند ظهور!
دارم یقین که آخر این داستان بد است
آخر داستان همة نامردمی ها و نامردی ها بد است، کافر نعمتی در ذات خود بد است و رقم زننده به سرنوشتی بدتر از بد.
بی پرده و مقدمه عرض می کنم : وقتی در جغرافیای وسیع مظلومیت «مولای عشق» و « عاشقان مولا» شهرمان را سوت و کور ، بی عشق و نور و خاموش از هلهله و شادی دیدم ، پیش خود گفتم گویا:
از چشـم مـهربـان تـو افتاده ایم ما
افتادن از نگاه شما بی گمان بد است
پشت سر شما و خدا بد … چقدر بد!
مارا‌ببخش‌،حضرت جان، کارمان بد است
بی پرده و بی مقدمه ، عرض می کنم : وقتی در جغرافیای شیعه خانة امام زمان و در میان هلهله های بی امان ، شهری را سرمست از بادة «توپ و میدان» به تماشا نشستم ،
آهسته زمزمه کردم : مولای مظلومان!
کوچکترم از آن که بگویم بیا و یا…
خط و نشان برای امام زمان بد است
جان کلام ! این که شما حیً و حاضری
ما غایبان منتظریم و «همین» بد است.

ای که دائم به جهان منتظر منتظری
                گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری
                                            روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی
                                                                در فراقش غم دل داری و اشک بصری
فرض کن، حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
                بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری
                                           ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی
                                                               باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟
دیده ای هست تو را قابل دیدار امام
               می توانی تو به خورشید جمالش نگری؟
                                          خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟
                                                              لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟
پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیت
               داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟
                                         گر بپرسد ثمرت چیست تو از طول حیات
                                                              داری از بهر ارائه سند مختصری؟
ور بپرسد عملت چیست ز بگذشتن عمر
                  در عملکرد تو باشد عمل معتبری؟
                                      برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شب
                                                          یا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری؟
در پی امر به معروف و نهی از منکر
                 بوده ای بهر محبان ولایت سپری؟
                                      هیچ گه داشته ای بهر ظهور حضرت
                                                         ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری؟
آن چنان هست که افسرده و غمگین نشوی
                گر بگیرد " سِمت تو"  بدهد بر دگری؟
                                     داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواست
                                                        از سر مال جهان بهر خدا در گذری؟
واقفی از عمل خویش تو بیش از دگران               

                  می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟

                                    گر از این جمله که گفتم همه را دارایی
                                                         خوش به حال تو که خود ساخته و منتظری

                           ور از این گفته تو را هست قصوری بیگی

                               توبه کن بلکه ز محبوب بییاید اثری 

سلام آقا جان

نمیدونم الآن که سلام می کنم جوابم رو می دید یا نه!

اگه جواب ندید حق دارید!

دلم گرفته از بس گناه کردیم و کار خوبی نکردیم....

دیگه از بداش نمی گم که همین جوری دلتون رو خون کردیم حداقل دیگه من با حرفام آزارتون ندم!

آقا جان وقتی بعضی چیزا رو می شنوم از شما خجالت می کشم!

وقتی شنیدم که به اعمال من آگاهید ازتون خجالت کشیدم!

وقتی شنیدم که از اعمال بد من آزار می بینید خجالت کشیدم!

وقتی شنیدم که به آدمای گنه کاری مثل من که محب شما هستیم میگید از شما انتظار گناه نداشتم خجالت کشیدم!

خلاصه خجالت زده ام! ببخشید. دوست داشتم بودید به دست و پاتون می افتادم و می گفتم غلط کردم!

وقتی هم بعضی چیزها رو شنیدم حسرت خوردم!

آقا جان منو چطور صدا می زنید؟! آیا اصلا لایق هستم که صدام بزنید؟!!

ولی آقا من که بغیر از تو کسی رو ندارم دلداریم بده...با تو درد و دل نکنم با کی درد و دل کنم

 آقا جان آیا اصلا بود و نبودم برا شما فرقی می کنه؟! یا اگه اصلا نباشم شما راحت ترید؟!!

وقتی شنیدم که می رفتید کنار پیرمرد پینه دوز می نشستید و با ایشون صحبت می کردید حسرت خوردم!!

آری حسرت، حسرت از یک نیم نگاه شما!

آنان که خاک را به یک نظر کیمیا کنند               آیا شود گوشه چشمی به ما کنند

میبخشید آقا جان نا شکری کردم!

خدا رو شکر که شما رو داریم. اگه نداشتیم از غصه می مردیم!

آقا بخدا خسته شدم...حالم از خودم بهم میخوره....آقا جون بخدا دوست دارم.

تو رو به جدت امام حسین (ع)...مادرت زهرا(ص)منو بخودم وا ندار که به گناه میافتم

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد

باشد که با تو غصه ها در ما بمیرد

آقا بیا تا با ظهور چشمهایت

این چشم های ما کمی تقوی بگیرد

                                         *******************************

مگذار مرا دراین هیاهو، آقا  

تنها و غریب و سربه زانو آقا

ای کاش ضمانت دلم را بکنی

تکرار قشنگ بچه آهو آقا

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن


گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن

گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن

گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه

گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان
گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن
گفتم  ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم

گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان

گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن

گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم

در اضطراب چه شب‌ها که صبح شان گم شد 

چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شد

چه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسید 

و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــرای مـــــردم شـد!

چه قــدر شنبـه و یـک شنبـه و دوشنـبه رسید 

ولی همـیشه و هـر هـفـتـه جـمـعـه ‌هـا گم شد

چه هفته‌ها که رسید و چه هفته‌ها که گذشت 

شمـارشی کــه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شد 

و هـفـتـه‌ای که فـقـط ریـشه در گذشتن داشت 

بـرای شعـله کـشیـدن بـه خـویـش هـیـزم شد

نـه شنـبـه و نـه بـه جـمـعـه، نـه هیـچ روز دگر 

در انتــظار تـو قـلـبـی پـــر از تـلاطـــــم شد !؟

کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد 

بـه این جـهـان کـه پـر از قـحطی تبسم شد؟

بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن 

کـه هـفتـه‌ها همـه‌شـان خـالی از تـرنـم شد

خدا کند که شبی اشک یارمان باشد

نگاه حضرت باران، قرارمان باشد

برای آتش هجران کمی ببارد اشک

زمان، زمان ظهور نگارمان باشد

دو قطره اشکِ روان هم برایمان کافیست

سند برای رهایی ز نارمان باشد

خدا کند که به پایان رسد خزان دیگر

شمیم عطر قدومش بهارمان باشد

خدا کند سحری در میان رؤیاها

برای لحظه ای آقا کنارمان باشد

برایمان، کمی از روضه مگو گوید

که مرهمی به دل و حال زارمان باشد

میان خلوت شب بعدِ ذکر ثارالله

دعا برای فرج ،خیر کارمان باشد

خدا کند که انَاالمهدیَش رسد بر گوش

وَ مُهر خاتمه انتظارمان باشد

بسم الله الرحمن الرحیم

 *اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه* 

مهدی‌جان سلام!  

گل نرگسم سلام! 

آقاجونم! همیشه سعی کردم جوری باشم که به وجودم افتخار کنین!

دوست دارم جوری باشم که وقتی می‌گم شیعه‌ام، با افتخار بگم! وقتی می‌گم مسلمونم، توش تردید نکنم. وقتی ادّعای انتظارتون رو دارم، با سربلندی بگم منتظرتم!

مسلمونی کار سختیه! شیعه بودن آسون نیست! منتظر بودن شوخی‌بردار نیست!

آره... زندگی همیشه بازی داشته. بازی‌هایی که حتّی نمی‌تونی تصورشون رو بکنی!

این وسط اگه تو تاریخ شیعه رو نگاه کنیم، مظلومیّت دو برابر میشه. سختی و آزار و اذیّت زیادتر می‌شه. آخه مگه همه به خوبی پیامبرمون اعتقاد نداشتن؟ مگه معترف به امین بودن پیامبرمون نبودن؟ مگه به مهربونی و خوبی شهره نبود؟ پس چرا این همه دشمن و این همه اذیّت؟

چرا علی (علیه السلام) جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام و خلیفۀ زمان، باید در شهر خودش، تو دستگاه خلافتی که حقّش بود، مظلوم می‌شد؟ چرا مادرمون زهرا (سلام الله علیها) باید نشکفته پرپر می‌شد؟ و چرا؟ چرا؟ چرا؟

الان کجاییم؟ همه‌چی تموم شده. همۀ امامان‌مون رو یکی‌یکی با بدترین و غم‌بارترین حادثه‌های تاریخ به شهادت رسوندیم و رسیدیم به اینجا...

الان هم حجّت خدا پشت پردۀ غیبت و ما هم بی‌خیال بی‌خیال! اصلاً عین خیال‌مون هم نیست... یعنی آخر کارمون به کجا می‌کشه!؟ ما با بقیه چه فرقی داریم؟

مایی که می‌دونیم شما، پشت ابرهای گناه و غفلت ما، در خفا به سر می‌برید و با این حال، یه تکون کوچولو هم به خودمون نمیدیم؟!.......

منی که این‌طوریم، چه فرقی دارم با غفلت‌زده‌ها و دنیاطلب‌های سپاه معاویه؟

منی که صبح تا شب پی کار و درس خودمم و شب تا صبح تو خواب ناز و حتّی وقت ندارم یادی هم از امام حاضر و ناظر و ولی‌نعمتم بکنم...

منی که بی‌تفاوت به اون خدایی که بالا سرمه، هر چی دلم می‌خواد می‌گم‌ و و هر کاریم که دلم می‌خواد می‌کنم!

منی که دل بنده‌های خدا رو می‌شکونم و حتی بر نمی‌گردم صدای شکستن‌شو گوش کنم!

منی که پا روی همه چیز می‌ذارم و فقط به فکر کوتاه خودم بسنده می‌کنم!

منی که یه کوه پر از ادّعام!

منی که امامم رو برای خودم می‌خوام و هوس‌های دنیام!

منی که.......................... وای!

آره! باید از خودم بپرسم: آیا من واقعاً مسلمونم!؟ من شیعه‌ام!؟

آیا ما منتظریم!؟ آیا ما، اونی هستیم که خدا گفته باشیم!؟

چیست این دل‌شوره‌های بیکران

پشت کاشی‌های سبــــز جمکران

کِشتی امیــــــد در گِـــل تا به کِی

بانگِ «اللــهم عجـّــل» تا به کِی

تا به کِی از داغ هجـران تو صبر

جلوه کن ای آفـــــتابِ پشت ابـــر

*زندگی از ابتدا تا انتــها می شود شاداب با یاد خــــــــدا*

التماس دعا   

 انقلاب ما در راه آن هدفى كه امام زمان براى تأمين آن هدف مبعوث می ‏شود و ظاهر می ‏شود يك مقدمه‏ ى لازم و يك گام بزرگ بوده . ما اگر اين گام بزرگ را برنمی ‏داشتيم، يقينا ظهور ولی‏عصر(عج) به عقب می ‏افتاد.
 با اين انقلاب كه مانع را كه همان دستگاه و نظام پليد ظلم در اين گوشه‏ ى دنيا بود و سرطان بسيار خطرناك و موذى و آزاردهنده‏ اى بود اين را كنديد و قلع و قمع كرديد..

نايب امام زمان، امام خامنه اي

اما مزارش را هیچکس ندانست که کجاست

شاید در نجف رفته به دیدار پدر و نگاه میکند بر آسمان مظلومیت پدرش

شاید در مدینه است رفته بر سر مزار پدرانش

و یا سری بزند بر گنبد سبز جدش رسول الله

شاید در کاظمین است و شاید درسامرا

و هزاران شاید دیگر

اما این را میدانم که نزد ما نیست


میدانید چرا ؟؟؟؟

چون خودمان نخواستیم

چون لیاقت میخواهد داشتنش

شاید ما هنوز کوفی مانده ایم....

برای یوسف شدن

باید قید زلیخاها را زد!

عزیز خــــــــــدا شدن بها دارد...!

ابری ام، بارانی ام، حال و هوایم خوب نیست

چشم سر، خیس است امّا چشم دل، مرطوب نیست

آفت عصیان به جان نخل دل افتاده است

علتش این است اگر محصول ها مرغوب نیست

سود بازار عمل از عُرف هم کمتر شده

ای دریغ اوضاع کار و بار من مطلوب نیست

این دل بی در اگرچه جای این و آن شده

غیر تو اصلا ً برای من کسی محبوب نیست

واقعا ً من دوستت دارم عزیز فاطمه!

غیر یوسف هر کسی که دلبر یعقوب نیست

با من ِ بیچاره هم حرفی بزن چیزی بگو

جنس این دل که دگر از جنس سنگ و چوب نیست

طاقت دوری ندارم، رحم کن بر عاشقت

صبر من مانند صبر حضرت ایّوب نیست

کربلا می خواهم آقا ... التماست می کنم

نامه ام را مُهر کن هر چند که مکتوب نیست

عشق من سلام
امیدوارم حال و احوالت در غیبت خوب باشد!
خوبی آقای من ؟
به هر سوی زمین که می روم
به هر گوشه ی خلقت که نگاه می کنم
هر صدایی که می شنوم
همه...
یاد ترا در خاطرم زنده می کند
و جز تو در ذرات وجودم حاضر نمی شود
مانده ام من که ترا ندیده ام!
من که ترا در مقام والای امامت ت نمی شناسم !
من که روسیاهم از کوله بار گناهان
چه شد در خلقت به تو رسیدم
و عشق به تو روح و جانم را لبریز کرد
مانده ام من که صدای آسمانی ترا نشنیده ام
چه شد که دیوانه ی ندای " أنا المهدی " ات شده ام
در ابتدای ظهور
مانده ام من که ترا به زبان اهل معرفت نمی شناسم
و عارفانه ترا نمی سِتایم
چه شد که زبانم را ناطق به این عاشقانه ها کردی؟
مانده ام من که از درک حضور تو به عشقی ساده رسیدم
چه شد تو حضوره جاری در لحظه هایم شدی؟
مانده ام من که از درک رحمت حاضر بودنت
در خلقت بی بهره ام
چه شد زبانم قلبم جانم به شکرانه ی عشقت در سجده شد؟
مانده ام من که ترا نمی بینم چه شد بیقراره تاب گیسویت شدم؟
چه شد بیقراره برق چشمانت شدم ؟
چه شد مرا به عشق خود خواندی در زمین ؟
می دانم
مرا که تنها دیدی در زمین دلت تاب نیاورد بی عشق بمانم
و آرزوی مُردن کنم : خودت آمدی
از منظر نگاهم عبور کردی و
با یک نگاه دلم را بُردی
و دلم را شیفته ی حضورت کردی
آرزویم این است از این حضور به ظهوری آسمانی برسم و
ار ابتدای ظهور با تو هم قدم باشم در زمین

این را بارها گفته ام...

شرمنده که گنده تر از دهانم حرف میزنم

اما ...

من ...

دلم شهادت میخواهد ...

مُردن را که همه بلدند

من دلم از این تابوت ها میخواهد

از همین ها که بوی عشق میدهد

از همین مراسم های باشکوه...

بالای دست های عاشقان

من دلم گنده تر از اعمالم از تو میخواهد...

کاش طوری زندگی کنم که لایق باشم

که حتی این آرزو هر روز با من باشد...

اما با این اعمال...

بعید میدانم...

اما میدانم...

تو بزرگی...

ایمان دارم...